Lingua vanimo
Vanimo | ||
---|---|---|
Outros nomes: | Wanimo, Manimo | |
Falado en: | Papúa Nova Guinea | |
Rexións: | Sandaun | |
Total de falantes: | 2.700 (censo de 2000) | |
Familia: | Skou Skou occidentais Vanimo | |
Códigos de lingua | ||
ISO 639-1: | --
| |
ISO 639-2: | --- | |
ISO 639-3: | vam
| |
Mapa | ||
Status | ||
O vanimo é unha lingua skou falada en Papúa Nova Guinea que se estende dende Leitre ata Wutung, na fronteira entre Papúa Nova Guinea e Indonesia.
Fonoloxía
[editar | editar a fonte]O dialecto duso da lingua vanimo é infrecuente por non ter ningunha consoante velar fonética, aínda que ten [ŋ] fonético.[2]
As vogais do dialecto dumo son:
i | u | |
e~ei | ø ⟨ö⟩ | o |
ɛ~æ | ɔ | |
a |
Todas as vogais aparecen nasalizadas, variando foneticamente entre unha vogal nasal e unha vogal seguida da consonántica [ŋ]. A /u/ nasal pódese realizar como un [ŋ̍] silábico.
En dialecto dumo, non hai consoantes velares ademais deste [ŋ] (e tamén como se indica a continuación). As outras consoantes son:
p~ɸ | t | ||
b | d | j~dʲ~d͡ʒ | |
β~w | s | ɦ | |
m | n | ɲ | |
l |
Os grupos consonánticos son /pl, bl, ml, ɲv, hv, hm, hn, hɲ, hj/ (hv e hm poden ser alófonos). /ɲv/ pronúnciase [ŋβ]. Non hai consoantes de coda ademais de [ŋ].
/k, ɡ, ŋ/ ocorren no dialecto Dusö. Corresponden a /ɦ/ ou cero en dumo.
As sílabas do dumo poden ter un ton "alto" ou "longo". Hai un tempo de sílaba estrito, unha sílaba de ton "longo" ocupa todo o tempo asignado para unha sílaba, mentres que cunha sílaba de ton alto ou átona, hai un lixeiro intervalo entre esta e a seguinte sílaba. Ross escribe tons altos con acento "grave" e tons longos con acento agudo. Unha sílaba cunha vogal nasal / coda [ŋ] non é necesariamente longa, pode ter calquera dos tres tons.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022.
- ↑ Malcolm Ross, 1980, "Some elements of Vanimo, a New Guinea tone language"
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Clifton, John M. (1995). "Organised Phonology Data" (PDF).